به نام خدا

وگناه و معصیت قشر سیاهی است که تا وقتی قلب را فرا گرفته هیچ نوری به آن نفوذ نمی کند.مگر نه این است که گناه، خدافروشی است؟!و مگر نه این است که گناه، شیطان پرستی است؟! و مگر نه این است که گناه، زنگار قلب است؟! و مگر نه این است که گناه سدّ راه آسمانی شدن است؟! پس چرا دل نمی کنی، ای طالب نور؟! از سیاهی دل کندن این همه تصمیم گرفتن و شکستن ندارد!

و چه بد معامله ای است ؛ خدای خوبی ها،خدای بهجت ها،خدای جمال و کمال ها و خدای زیبائی ها را فروختن و با شیطان آشتی کردنِ.

و مگر فراموش کرده ای پیمان خود را:

"اَلم اَعهد الیکُم یا بَنی آدم اَن لا تَعبدوا الشَّیطانَ اِنَّه لَکُم عَدوٌّ مُبینٌ"