ماهي هميشه تشنه امدر زلال لطف بيكران تو مى برد مرا بهر كجا كه ميل اوست موج ديدگان مهربان تو
زير بال مرغكان خنده هات زير آفتاب داغ بوسه هات - اى زلال پاك - ! جرعه جرعه جرعه ميكشم ترا بكام خويش تا كه پر شود تمام جان من ز جان تو !
اى هميشه خوب ! اى هميشه آشنا ! هر طرف كه ميكنم نگاه تا همه كرانه هاى دور عطر و خنده و ترانه ميكند شنا در ميان بازوان تو !
ماهى هميشه تشنه ام اى زلال تابناك ! يك نفس اگر مرا بحال خود رها كنى ماهى تو جان سپرده روى خاك !
فريدون مشيرى
