کسي اشکي براي ما نريخت / هر که با ما بود از ما مي گريخت چند روزي هست حالم ديدنيست / حال من از اين و آن پرسيدنيست گاه بر روي زمين زل مي زنم / گاه بر حافظ تفاءل مي زنم حافظ ديوانه فالم را گرفت / يک غزل آمد که حالم را گرفت: ما زياران چشم ياري داشتيم *** خود غلط بود آنچه مي پنداشتيم